Waarom ik hier eigenlijk ben...

Het lijkt wel één grote vakantie, maar naast al die natuur en cultuur ben ik hier ook met een andere en niet onbelangrijke reden: de paarden! Die gewoon alle dagen van de week hun aandacht nodig hebben en getraind moeten worden. En met een doel: een aantal paarden moest er zo goed mogelijk uit zien om 'gekeurd' te worden.

We hebben hier namelijk te maken met Friese stamboekpaarden, uit zorgvuldig geselecteerde families, hengsten en merrielijnen. Paarden die gezond zijn, goed van bouw, goede beweging, met een prettig karakter en mooi om te zien. Dat zijn de paarden die geselecteerd worden om mee te fokken en zo nog betere paarden te krijgen. Voor het Friese paard kenmerkend de gitzwarte kleur, weelderige manen en staart, veel behang aan de benen en een statige bouw met een opwaartse gewelfde hals en een edel hoofd met intelligente ogen en attente oren.
En zo kan je nog wel even verder gaan als je een mooi en goed Fries paard wilt omschrijven ;-)

En aan - eerder dit jaar Simone en nu- mij de taak om de paarden mooi gespierd voor de dag te laten komen. Zodoende zit ik 6 dagen per week te paard, rijd wat dressuur voor souplesse en kracht, wat in het veld tegen het overtollige vet en aan de longeerlijn om ook vanaf de grond te kunnen zien hoe ze bewegen en dat eventueel bij te stellen. Ondertussen regelmatig overleg met Klaas over hun conditie, gaat er een uur trainen bij of juist af en geven we een schep voer meer of minder.

De echte hectiek begint 2 dagen voor de keuringsdag, de paarden worden in stal gezet en krijgen stuk voor stuk een uitgebreide was, trim, knip, stofzuig (ja echt!) en poetsbeurt. Een volle dag lopende bandwerk met 9 stuks! De nacht brengen de paarden door in de stal terwijl wij de koffers pakken voor onszelf en Annelies nog veel meer koffers voor de paarden.
De keuring zelf is vier uur rijden hiervandaan, dus het vertrek was al een dag eerder. Met 2 grote pick-up trucks en daarachter (of moet ik zeggen daarop?) paardentrailers zoals wij ze niet kennen: groot en met plek van 4 tot 8 paarden , enorm handig! Afijn, alle 9 de paarden liepen er vlotjes in en vier uur - en liters benzine - later er met een mooie sprong weer af, een laadklep hebben ze hier niet. De paarden mochten aldaar slapen in een mooie stal van een gloedjenieuw gebouw en wij in een mooi hotel een stukje verderop. Erg gezellig, want een tiental mensen is op de been voor onze paarden op de keuring.

Dan de keuringsdag zelf: 6 uur op en stallen mesten, de paarden voorzien van het juiste nummer, en poetsen, heel veel poetsen! Liters condtioning spray en twee boxen babydoekjes komen eraan te pas. Niet dat ik veel gepoetst heb, die eer is voor Gail en Helen! Ik bracht slechts de paarden heen en weer van stal naar de ring. Ook een dagtaak want aan het programmaboekje heb je niets, iedere 5 minuten verandert de volgorde. Ik en de paarden zijn hierdoor de nodige keren op en neer gedrenteld

In de bak staat met pionnen een driehoek uitgemeten. Paarden verschijnen op de eerste punt en staan dan een poosje stil - zover ze dit willen in deze spannende omgeving- voor de tweekoppige uit NL overgevlogen jury. Na de beoordeling van het paard wordt de driehoek afgelegd in stap en vervolgens twee keer in draf. Hier beoordeelt de jury de beweging van het paard. Dat lopen en rennen met 600 kilo nerveus paard wordt gedaan door ervaren mensen gelukkig! Esther heeft het vaker gedaan, dus die helpt de twee ‘runners’ door de paarden een beetje op te jutten met een zweepje een rammelend blikje steentjes. Wij en de paarden gaan gekleed in het wit, belachelijke kleur als je het mij vraagt, in 5 minuten ben je vies ;-)
Al dat rennen leverde ons ook wat op! Twee stamboekmerries, drie 3e premies, 3 stermerries/veulens met een 2e premie en een 1e premie met kampioenschap voor veulentje Nick! Bovendien werd een van de stermerries kampioen van de dag, ze was de beste! Leuk detail: het gaat om de merrie Femke ;-) Thuis het moeilijkste paard waar ik soms stuurloos op zit, maar deze dag de beste van allemaal!

En hiermee zit mijn officiële taak erop, de komende week werk ik nog wat met de paarden voordat ze de winter de wei in gaan. En dan kan volgende week de echte vakantie beginnen!